Kırk kapılı bir saraya
Kurmuş divan Endüm Zelhe
Cümle âlem gelmiş toya
Toyda sultan Endüm Zelhe

Hiç kimseden değil üstün
Keyfi gelse içer tütün
Hem de öyle dini bütün
Bir Müslüman Endüm Zelhe

Tütün dersen fazla içmez
Sofralarda yemek seçmez
Hiçbir işten bir gün kaçmaz
Başı duman Endüm Zelhe

Kaf Dağı’nda onun yurdu
Sever imiş kuşu kurdu
Türlü türlü neler gördü
Burda doğan Endüm Zelhe

Memlekette tatlı suyu
Akar imiş adam boyu
Cömertlikmiş onun huyu
Gönlü umman Endüm Zelhe

Fukaraya merhametli
Cümle halka adaletli
Malı mülkü bereketli
Sanki liman Endüm Zelhe

Memleketi dağın dibi
Gölleri var deniz gibi
Gözetirmiş her garibi
Ehl-i iman Endüm Zelhe

Derdi onun Hak kulları
Tesbih okur hem dilleri
Sevindirmiş gönülleri
Güzel insan Endüm Zelhe

Rengârenkmiş saçı başı
İp incecik onun kaşı
Doksan dokuz olmuş yaşı
Çok yaşayan Endüm Zelhe

Giyinirmiş hep alları
Tatlı söylermiş dilleri
Çok severmiş o gülleri
Elvan elvan Endüm Zelhe

Mahzunları göyündürür
Yol yürüsen at bindirir
Kışta yazda giyindirir
Nice üryan Endüm Zelhe

Tavuk ile bol pirinci
Mevsiminde yer turuncu
Bekletir mi hiç nârenci
Biraz şişman Endüm Zelhe

Çekmez külden o cezveyi
Sever imiş tek gezmeyi
Türlü türlü her meyveyi
Yermiş daldan Endüm Zelhe

Unutmamış o çağları
Bülbülleri hem bağları
Gezermiş yüce dağları
Sanki ceylan Endüm Zelhe

Türkülere gönlü akar
Efkâr gelir göğe bakar
Gece vakti demez kalkar
İçer ayran Endüm Zelhe

Uyanınca olur kâim
Varsa işi eder tâlim
Gezer gündüz öyle dâim
Elde fincan Endüm Zelhe

Kapısında var kulları
Bağlamışlar hep elleri
Yutmuşlar mı o dilleri
Kurmuş erkân Endüm Zelhe

Sözü tatlı hoş sohbeti
Gündüz gece var daveti
Dileyene memleketi
Kılmış vatan Endüm Zelhe

Haber salmış o illere
Hayran olup bülbüllere
Sarayını hoş güllere
Etmiş mekân Endüm Zelhe

Altından mı acep tahtı
Kimin vardır böyle bahtı
Unutur mu hiçbir ahdi
Burda çoban Endüm Zelhe

Merhem olmuş her yaraya
Gidip gelmiş her ücraya
Gariplere fukâraya
Evler yapan Endüm Zelhe

Her bir kulu giymiş atlas
Bu hâlleri eyle kıyas
Üzerinde budur libas
Giyer fistan Endüm Zelhe

Hükmü yürür Çin Maçin’de
Çok sevilir yurt içinde
Hem işinde hem gücünde
Çok çalışkan Endüm Zelhe

İster çocuk ister reşit
Memlekette herkes eşit
Ektirirmiş türlü çeşit
Bağ ve bostan Endüm Zelhe

Gönüllerde sultan olmuş
Dertlilere derman kılmış
Hem ağlamış hem de gülmüş
Dilde destan Endüm Zelhe

Günler geçmiş bir şey olmuş
Çiçek açmış fakat solmuş
Boyun büküp herkes gelmiş
Denmiş ‘Aman Endüm Zelhe’

Toplamış da ahâliyi
Hem bekarı hem evliyi
Andırırmış bir deliyi
Almış meydan Endüm Zelhe

Başlamıştır uzun söze
Neler söyler bunlar öze
Kullanmadı asla bize
Böyle lisan Endüm Zelhe

‘Kırk kapının kırkı haktır
Hiçbirinin farkı yoktur
Bakın hele yüzüm aktır
Demiş hemen Endüm Zelhe

Otuz dokuz kapı sizin
Birine de yoktur izin
Durman öyle hazin hazin
Değil düşman Endüm Zelhe

Söylemiştim kalsın biri
Bilinmesin onun yeri
Açanın da gider seri’
Gönlü viran Endüm Zelhe

Bir kapıyı açan kişi
Temizlikmiş onun işi
Gidecekmiş o gün başı
Kılmış vicdan Endüm Zelhe

Demiş ona dikkat eyle
Derdin varsa bana söyle
Kılar isen daha böyle
Vermez aman Endüm Zelhe

Huzuruna kul gelince
Her sözünü hak deyince
Düşünürmüş ince ince
Sevmez yalan Endüm Zelhe

O olmasa millet azar
Birbirine kuyu kazar
Çarşı pazar her gün gezer
Sözü ferman Endüm Zelhe

Ağarsa da o saçları
Doyururmuş hep açları
Pek severmiş ağaçları
Dikmiş fidan Endüm Zelhe

Çokmuş onun hünerleri
Uymuş halkın diğerleri
Çok gitmeden bu yerleri
Kılmış orman Endüm Zelhe

Büyük küçük şehir kurmuş
Saltanatı uzun sürmüş
Bu dünyada pek savurmuş
Nice harman Endüm Zelhe

Emel uzun ömür kısa
Her insanda bin bir tasa
Arsa parsa her ne varsa
Fâni cihan Endüm Zelhe

Var gibisin aslın yoktur
Uzun gelir faslın yoktur
Bu âlemde mislin yoktur
Erdi hazan Endüm Zelhe

Âlem gelmiş işte böyle
Öze yarar bir şey söyle
Yâ İlâhî yardım eyle
Biraz dayan Endüm Zelhe

Yüz yaşamış önden sona
Dert erişmiş tatlı cana
Herkes dahi demiş ona
Emir Hak’tan Endüm Zelhe

Sığınıp da Allah’ına
Onun ulu dergâhına
Türlü türlü günahına
Olmuş pişman Endüm Zelhe

Cümle âlem hem tok imiş
Onu seven pek çok imiş
Bir var imiş bir yok imiş
Evvel zaman Endüm Zelhe

Vakit geldi bin atına
Haydi yürü Hak katına
Zeval erdi hayatına
Döndü devrân Endüm Zelhe

Böyle gelmiş âlem fâni
Masal desek n’olur yani
Evvelkiler nerde hani
Gitti çoktan Endüm Zelhe

Başlayınca hemen söze
Masal dedim işte size
Şanı yüce Hak’tan bize
Bir armağan Endüm Zelhe

Yaşayınca böyle güzel
Nâmın yürür ebed ezel
Bazen masal bazen gazel
Yazar ozan Endüm Zelhe

Masal demek değil hüner
Muhabbetse maksat eğer
Okuyandan dua ister
Bunu yazan Endüm Zelhe